Philosophers
Mortimer Adler Rogers Albritton Alexander of Aphrodisias Samuel Alexander William Alston Anaximander G.E.M.Anscombe Anselm Louise Antony Thomas Aquinas Aristotle David Armstrong Harald Atmanspacher Robert Audi Augustine J.L.Austin A.J.Ayer Alexander Bain Mark Balaguer Jeffrey Barrett William Barrett William Belsham Henri Bergson George Berkeley Isaiah Berlin Richard J. Bernstein Bernard Berofsky Robert Bishop Max Black Susanne Bobzien Emil du Bois-Reymond Hilary Bok Laurence BonJour George Boole Émile Boutroux Daniel Boyd F.H.Bradley C.D.Broad Michael Burke Lawrence Cahoone C.A.Campbell Joseph Keim Campbell Rudolf Carnap Carneades Nancy Cartwright Gregg Caruso Ernst Cassirer David Chalmers Roderick Chisholm Chrysippus Cicero Tom Clark Randolph Clarke Samuel Clarke Anthony Collins Antonella Corradini Diodorus Cronus Jonathan Dancy Donald Davidson Mario De Caro Democritus Daniel Dennett Jacques Derrida René Descartes Richard Double Fred Dretske John Dupré John Earman Laura Waddell Ekstrom Epictetus Epicurus Austin Farrer Herbert Feigl Arthur Fine John Martin Fischer Frederic Fitch Owen Flanagan Luciano Floridi Philippa Foot Alfred Fouilleé Harry Frankfurt Richard L. Franklin Bas van Fraassen Michael Frede Gottlob Frege Peter Geach Edmund Gettier Carl Ginet Alvin Goldman Gorgias Nicholas St. John Green H.Paul Grice Ian Hacking Ishtiyaque Haji Stuart Hampshire W.F.R.Hardie Sam Harris William Hasker R.M.Hare Georg W.F. Hegel Martin Heidegger Heraclitus R.E.Hobart Thomas Hobbes David Hodgson Shadsworth Hodgson Baron d'Holbach Ted Honderich Pamela Huby David Hume Ferenc Huoranszki Frank Jackson William James Lord Kames Robert Kane Immanuel Kant Tomis Kapitan Walter Kaufmann Jaegwon Kim William King Hilary Kornblith Christine Korsgaard Saul Kripke Thomas Kuhn Andrea Lavazza Christoph Lehner Keith Lehrer Gottfried Leibniz Jules Lequyer Leucippus Michael Levin Joseph Levine George Henry Lewes C.I.Lewis David Lewis Peter Lipton C. Lloyd Morgan John Locke Michael Lockwood Arthur O. Lovejoy E. Jonathan Lowe John R. Lucas Lucretius Alasdair MacIntyre Ruth Barcan Marcus Tim Maudlin James Martineau Nicholas Maxwell Storrs McCall Hugh McCann Colin McGinn Michael McKenna Brian McLaughlin John McTaggart Paul E. Meehl Uwe Meixner Alfred Mele Trenton Merricks John Stuart Mill Dickinson Miller G.E.Moore Thomas Nagel Otto Neurath Friedrich Nietzsche John Norton P.H.Nowell-Smith Robert Nozick William of Ockham Timothy O'Connor Parmenides David F. Pears Charles Sanders Peirce Derk Pereboom Steven Pinker U.T.Place Plato Karl Popper Porphyry Huw Price H.A.Prichard Protagoras Hilary Putnam Willard van Orman Quine Frank Ramsey Ayn Rand Michael Rea Thomas Reid Charles Renouvier Nicholas Rescher C.W.Rietdijk Richard Rorty Josiah Royce Bertrand Russell Paul Russell Gilbert Ryle Jean-Paul Sartre Kenneth Sayre T.M.Scanlon Moritz Schlick John Duns Scotus Arthur Schopenhauer John Searle Wilfrid Sellars David Shiang Alan Sidelle Ted Sider Henry Sidgwick Walter Sinnott-Armstrong Peter Slezak J.J.C.Smart Saul Smilansky Michael Smith Baruch Spinoza L. Susan Stebbing Isabelle Stengers George F. Stout Galen Strawson Peter Strawson Eleonore Stump Francisco Suárez Richard Taylor Kevin Timpe Mark Twain Peter Unger Peter van Inwagen Manuel Vargas John Venn Kadri Vihvelin Voltaire G.H. von Wright David Foster Wallace R. Jay Wallace W.G.Ward Ted Warfield Roy Weatherford C.F. von Weizsäcker William Whewell Alfred North Whitehead David Widerker David Wiggins Bernard Williams Timothy Williamson Ludwig Wittgenstein Susan Wolf Scientists David Albert Michael Arbib Walter Baade Bernard Baars Jeffrey Bada Leslie Ballentine Marcello Barbieri Gregory Bateson Horace Barlow John S. Bell Mara Beller Charles Bennett Ludwig von Bertalanffy Susan Blackmore Margaret Boden David Bohm Niels Bohr Ludwig Boltzmann Emile Borel Max Born Satyendra Nath Bose Walther Bothe Jean Bricmont Hans Briegel Leon Brillouin Stephen Brush Henry Thomas Buckle S. H. Burbury Melvin Calvin Donald Campbell Sadi Carnot Anthony Cashmore Eric Chaisson Gregory Chaitin Jean-Pierre Changeux Rudolf Clausius Arthur Holly Compton John Conway Jerry Coyne John Cramer Francis Crick E. P. Culverwell Antonio Damasio Olivier Darrigol Charles Darwin Richard Dawkins Terrence Deacon Lüder Deecke Richard Dedekind Louis de Broglie Stanislas Dehaene Max Delbrück Abraham de Moivre Bernard d'Espagnat Paul Dirac Hans Driesch John Eccles Arthur Stanley Eddington Gerald Edelman Paul Ehrenfest Manfred Eigen Albert Einstein George F. R. Ellis Hugh Everett, III Franz Exner Richard Feynman R. A. Fisher David Foster Joseph Fourier Philipp Frank Steven Frautschi Edward Fredkin Benjamin Gal-Or Howard Gardner Lila Gatlin Michael Gazzaniga Nicholas Georgescu-Roegen GianCarlo Ghirardi J. Willard Gibbs James J. Gibson Nicolas Gisin Paul Glimcher Thomas Gold A. O. Gomes Brian Goodwin Joshua Greene Dirk ter Haar Jacques Hadamard Mark Hadley Patrick Haggard J. B. S. Haldane Stuart Hameroff Augustin Hamon Sam Harris Ralph Hartley Hyman Hartman Jeff Hawkins John-Dylan Haynes Donald Hebb Martin Heisenberg Werner Heisenberg John Herschel Basil Hiley Art Hobson Jesper Hoffmeyer Don Howard John H. Jackson William Stanley Jevons Roman Jakobson E. T. Jaynes Pascual Jordan Eric Kandel Ruth E. Kastner Stuart Kauffman Martin J. Klein William R. Klemm Christof Koch Simon Kochen Hans Kornhuber Stephen Kosslyn Daniel Koshland Ladislav Kovàč Leopold Kronecker Rolf Landauer Alfred Landé Pierre-Simon Laplace Karl Lashley David Layzer Joseph LeDoux Gerald Lettvin Gilbert Lewis Benjamin Libet David Lindley Seth Lloyd Werner Loewenstein Hendrik Lorentz Josef Loschmidt Alfred Lotka Ernst Mach Donald MacKay Henry Margenau Owen Maroney David Marr Humberto Maturana James Clerk Maxwell Ernst Mayr John McCarthy Warren McCulloch N. David Mermin George Miller Stanley Miller Ulrich Mohrhoff Jacques Monod Vernon Mountcastle Emmy Noether Donald Norman Alexander Oparin Abraham Pais Howard Pattee Wolfgang Pauli Massimo Pauri Wilder Penfield Roger Penrose Steven Pinker Colin Pittendrigh Walter Pitts Max Planck Susan Pockett Henri Poincaré Daniel Pollen Ilya Prigogine Hans Primas Zenon Pylyshyn Henry Quastler Adolphe Quételet Pasco Rakic Nicolas Rashevsky Lord Rayleigh Frederick Reif Jürgen Renn Giacomo Rizzolati A.A. Roback Emil Roduner Juan Roederer Jerome Rothstein David Ruelle David Rumelhart Robert Sapolsky Tilman Sauer Ferdinand de Saussure Jürgen Schmidhuber Erwin Schrödinger Aaron Schurger Sebastian Seung Thomas Sebeok Franco Selleri Claude Shannon Charles Sherrington Abner Shimony Herbert Simon Dean Keith Simonton Edmund Sinnott B. F. Skinner Lee Smolin Ray Solomonoff Roger Sperry John Stachel Henry Stapp Tom Stonier Antoine Suarez Leo Szilard Max Tegmark Teilhard de Chardin Libb Thims William Thomson (Kelvin) Richard Tolman Giulio Tononi Peter Tse Alan Turing C. S. Unnikrishnan Francisco Varela Vlatko Vedral Vladimir Vernadsky Mikhail Volkenstein Heinz von Foerster Richard von Mises John von Neumann Jakob von Uexküll C. H. Waddington John B. Watson Daniel Wegner Steven Weinberg Paul A. Weiss Herman Weyl John Wheeler Jeffrey Wicken Wilhelm Wien Norbert Wiener Eugene Wigner E. O. Wilson Günther Witzany Stephen Wolfram H. Dieter Zeh Semir Zeki Ernst Zermelo Wojciech Zurek Konrad Zuse Fritz Zwicky Presentations Biosemiotics Free Will Mental Causation James Symposium |
Epicurus - Epistula ad Menoeceum
(Letter to Menoeceus - English translation)
(121) Ἐπίκουρος Μενοικεῖ χαίρειν.
(122) Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν, μήτε γέρων ὑπάρχων
κοπιάτω φιλοσοφῶν. οὔτε γὰρ ἄωρος οὐδείς ἐστιν οὔτε
πάρωρος πρὸς τὸ κατὰ ψυχὴν ὑγιαῖνον. ὁ δὲ λέγων ἢ μήπω
τοῦ φιλοσοφεῖν ὑπάρχειν ὥραν ἢ παρεληλυθέναι τὴν ὥραν
ὅμοιός ἐστι τῷ λέγοντι πρὸς εὐδαιμονίαν ἢ μὴ παρεῖναι τὴν
ὥραν ἢ μηκέτι εἶναι. ὥστε φιλοσοφητέον καὶ νέῳ καὶ γέροντι,
τῷ μὲν ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαθοῖς διὰ τὴν χάριν τῶν
γεγονότων, τῷ δὲ ὅπως νέος ἅμα καὶ παλαιὸς ᾖ διὰ τὴν
ἀφοβίαν τῶν μελλόντων· μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν
εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης
δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν
(123) Ἃ δέ σοι συνεχῶς παρήγγελλον, ταῦτα καὶ πρᾶττε καὶ μελέτα,
στοιχεῖα τοῦ καλῶς ζῆν ταῦτ’ εἶναι διαλαμβάνων. Πρῶτον
μὲν τὸν θεὸν ζῷον ἄφθαρτον καὶ μακάριον νομίζων, ὡς ἡ
κοινὴ τοῦ θεοῦ νόησις ὑπεγράφη, μηθὲν μήτε τῆς ἀφθαρσίας
ἀλλότριον μήτε τῆς μακαριότητος ἀνοίκειον αὐτῷ πρόσαπτε
πᾶν δὲ τὸ φυλάττειν αὐτοῦ δυνάμενον τὴν μετὰ ἀφθαρσίας
μακαριότητα περὶ αὐτὸν δόξαζε. θεοὶ μὲν γὰρ εἰσίν· ἐναργὴς
γὰρ αὐτῶν ἐστιν ἡ γνῶσις· οἵους δ’ αὐτοὺς <ὁἱ> πολλοὶ
νομίζουσιν, οὐκ εἰσίν· οὐ γὰρ φυλάττουσιν αὐτοὺς οἵους
νομίζουσιν. ἀσεβὴς δὲ οὐχ ὁ τοὺς τῶν πολλῶν θεοὺς ἀναιρῶν,
(124) ἀλλ’ ὁ τὰς τῶν πολλῶν δόξας θεοῖς προσάπτων. οὐ γὰρ προλήψεις
εἰσὶν ἀλλ’ ὑπολήψεις ψευδεῖς αἱ τῶν πολλῶν ὑπὲρ
θεῶν ἀποφάσεις. ἔνθεν αἱ μέγισται βλάβαι† αἴτιαι τοῖς κακοῖς
ἐκ θεῶν ἐπάγονται καὶ ὠφέλειαι. ταῖς γὰρ ἰδίαις οἰκειούμενοι
διὰ παντὸς ἀρεταῖς τοὺς ὁμοίους ἀποδέχονται, πᾶν τὸ μὴ
τοιοῦτον ὡς ἀλλότριον νομίζοντες.
Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν
θάνατον ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει· στέρησις
δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν
εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θάνατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς
θνητόν, οὐκ ἄπειρον προστιθεῖσα χρόνον, ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας
(125) ἀφελομένη πόθον. οὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν
τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν
δεινόν. ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι
λυπήσει παρών, ἀλλ’ ὅτι λυπεῖ μέλλων. ὃ γὰρ παρὸν οὐκ
ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. τὸ φρικωδέστατον οὖν
τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν
ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ,
τόθ’ ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. οὔτε οὖν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε
πρὸς τοὺς τετελευτηκότας, ἐπειδήπερ περὶ οὓς μὲν οὐκ ἔστιν,
οἳ δ’ οὐκέτι εἰσίν. Ἀλλ’ οἱ πολλοὶ τὸν θάνατον ὁτὲ μὲν ὡς
μέγιστον τῶν κακῶν φεύγουσιν, ὁτὲ δὲ ὡς ἀνάπαυσιν τῶν ἐν
(126) τῷ ζῆν <κακῶν αἱροῦνται. ὁ δὲ σοφὸς οὔτε παραιτεῖται τὸ
ζῆν> οὔτε φοβεῖται τὸ μὴ ζῆν· οὔτε γὰρ αὐτῷ προσίσταται
τὸ ζῆν οὔτε δοξάζει κακὸν εἶναί τι τὸ μὴ ζῆν. ὥσπερ δὲ τὸ
σιτίον οὐ τὸ πλεῖον πάντως ἀλλὰ τὸ ἥδιστον αἱρεῖται, οὕτω
καὶ χρόνον οὐ τὸν μήκιστον ἀλλὰ τὸν ἥδιστον καρπίζεται.
Ὁ δὲ παραγγέλλων τὸν μὲν νέον καλῶς ζῆν, τὸν δὲ γέροντα
καλῶς καταστρέφειν, εὐήθης ἐστὶν οὐ μόνον διὰ τὸ τῆς ζωῆς
ἀσπαστόν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι μελέτην τοῦ καλῶς
ζῆν καὶ τοῦ καλῶς ἀποθνῄσκειν. πολὺ δὲ χείρων καὶ ὁ λέγων
καλὸν μὲν μὴ φῦναι, φύντα δ’ ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀίδαο περῆσαι.
(127) Εἰ μὲν γὰρ πεποιθὼς τοῦτό φησιν, πῶς οὐκ ἀπέρχεται ἐκ
τοῦ ζῆν; ἐν ἑτοίμῳ γὰρ αὐτῷ τοῦτ’ ἐστίν, εἴπερ ἦν βεβουλευμένον
αὐτῷ βεβαίως· εἰ δὲ μωκώμενος, μάταιος ἐν τοῖς οὐκ
ἐπιδεχομένοις. Μνημονευτέον δὲ ὡς τὸ μέλλον <οὔτε πάντως
ἡμέτερον> οὔτε πάντως οὐχ ἡμέτερον, ἵνα μήτε πάντως προσμένωμεν
ὡς ἐσόμενον μήτε ἀπελπίζωμεν ὡς πάντως οὐκ ἐσόμενον.
Ἀναλογιστέον δὲ ὡς τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσι φυσικαί,
αἱ δὲ κεναί, καὶ τῶν φυσικῶν αἱ μὲν ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ φυσικαὶ
μόνον· τῶν δὲ ἀναγκαίων αἱ μὲν πρὸς εὐδαιμονίαν εἰσὶν
ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ πρὸς τὴν τοῦ σώματος ἀοχλησίαν, αἱ δὲ
(128) πρὸς αὐτὸ τὸ ζῆν. τούτων γὰρ ἀπλανὴς θεωρία πᾶσαν αἵρεσιν
καὶ φυγὴν ἐπανάγειν οἶδεν ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος ὑγίειαν καὶ
τὴν <τῆς ψυχῆς> ἀταραξίαν, ἐπεὶ τοῦτο τοῦ μακαρίως ζῆν
ἐστι τέλος. τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν, ὅπως μήτε
ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν. ὅταν δὲ ἅπαξ τοῦτο περὶ ἡμᾶς γένηται,
λύεται πᾶς ὁ τῆς ψυχῆς χειμών, οὐκ ἔχοντος τοῦ ζῴου
βαδίζειν ὡς πρὸς ἐνδέον τι καὶ ζητεῖν ἕτερον ᾧ τὸ τῆς ψυχῆς
καὶ τοῦ σώματος ἀγαθὸν συμπληρώσεται. τότε γὰρ ἡδονῆς
χρείαν ἔχομεν, ὅταν ἐκ τοῦ μὴ παρεῖναι τὴν ἡδονὴν ἀλγῶμεν·
<ὅταν δὲ μὴ ἀλγῶμεν,> οὐκέτι τῆς ἡδονῆς δεόμεθα.
Καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἡδονὴν ἀρχὴν καὶ τέλος λέγομεν εἶναι
(129) τοῦ μακαρίως ζῆν. ταύτην γὰρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενικὸν
ἔγνωμεν, καὶ ἀπὸ ταύτης καταρχόμεθα πάσης αἱρέσεως καὶ
φυγῆς, καὶ ἐπὶ ταύτην καταντῶμεν ὡς κανόνι τῷ πάθει πᾶν
ἀγαθὸν κρίνοντες. Καὶ ἐπεὶ πρῶτον ἀγαθὸν τοῦτο καὶ σύμφυτον,
διὰ τοῦτο καὶ οὐ πᾶσαν ἡδονὴν αἱρούμεθα, ἀλλ’ ἔστιν
ὅτε πολλὰς ἡδονὰς ὑπερβαίνομεν, ὅταν πλεῖον ἡμῖν τὸ δυσχερὲς
ἐκ τούτων ἕπηται· καὶ πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους
νομίζομεν, ἐπειδὰν μείζων ἡμῖν ἡδονὴ παρακολουθῇ πολὺν
χρόνον ὑπομείνασι τὰς ἀλγηδόνας. πᾶσα οὖν ἡδονὴ διὰ τὸ
φύσιν ἔχειν οἰκείαν ἀγαθόν, οὐ πᾶσα μέντοι αἱρετή· καθάπερ
καὶ ἀλγηδὼν πᾶσα κακόν, οὐ πᾶσα δὲ ἀεὶ φευκτὴ πεφυκυῖα.
(130) τῇ μέντοι συμμετρήσει καὶ συμφερόντων καὶ ἀσυμφόρων
βλέψει ταῦτα πάντα κρίνειν καθήκει. χρώμεθα γὰρ τῷ μὲν
ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους ὡς κακῷ, τῷ δὲ κακῷ τοὔμπαλιν
ὡς ἀγαθῷ.
Καὶ τὴν αὐτάρκειαν δὲ ἀγαθὸν μέγα νομίζομεν, οὐχ ἵνα
πάντως τοῖς ὀλίγοις χρώμεθα, ἀλλ’ ὅπως ἐὰν μὴ ἔχωμεν τὰ
πολλά, τοῖς ὀλίγοις ἀρκώμεθα, πεπεισμένοι γνησίως ὅτι ἥδιστα
πολυτελείας ἀπολαύουσιν οἱ ἥκιστα ταύτης δεόμενοι, καὶ ὅτι
τὸ μὲν φυσικὸν πᾶν εὐπόριστόν ἐστι, τὸ δὲ κενὸν δυσπόριστον,
ὅτι τε λιτοὶ χυλοὶ ἴσην πολυτελεῖ διαίτῃ τὴν ἡδονὴν ἐπιφέρουσιν,
(131) ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν κατ’ ἔνδειαν ἐξαιρεθῇ, καὶ μᾶζα
καὶ ὕδωρ τὴν ἀκροτάτην ἀποδίδωσιν ἡδονήν, ἐπειδὰν ἐνδέων
τις αὐτὰ προσενέγκηται. τὸ συνεθίζειν οὖν ἐν ταῖς ἁπλαῖς καὶ
οὐ πολυτελέσι διαίταις καὶ ὑγιείας ἐστὶ συμπληρωτικὸν καὶ
πρὸς τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρήσεις ἄοκνον ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον
καὶ τοῖς πολυτελέσιν ἐκ διαλειμμάτων προσερχομένοις
κρεῖττον ἡμᾶς διατίθησι καὶ πρὸς τὴν τύχην ἀφόβους παρα-
σκευάζει. Ὅταν οὖν λέγωμεν ἡδονὴν τέλος ὑπάρχειν, οὐ τὰς
τῶν ἀσώτων ἡδονὰς καὶ τὰς ἐν ἀπολαύσει κειμένας λέγομεν,
ὥς τινες ἀγνοοῦντες καὶ οὐχ ὁμολογοῦντες ἢ κακῶς ἐκδεχόμενοι
νομίζουσιν, ἀλλὰ τὸ μήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράττεσθαι
(132) κατὰ ψυχήν· οὐ γὰρ πότοι καὶ κῶμοι συνείροντες
οὐδ’ ἀπολαύσεις παίδων καὶ γυναικῶν οὐδ’ ἰχθύων καὶ τῶν
ἄλλων, ὅσα φέρει πολυτελὴς τράπεζα, τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον,
ἀλλὰ νήφων λογισμὸς καὶ τὰς αἰτίας ἐξερευνῶν πάσης αἱρέσεως
καὶ φυγῆς καὶ τὰς δόξας ἐξελαύνων, ἐξ ὧν πλεῖστος τὰς
ψυχὰς καταλαμβάνει θόρυβος.
Τούτων δὲ πάντων ἀρχὴ καὶ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν φρόνησις.
διὸ καὶ φιλοσοφίας τιμιώτερον ὑπάρχει φρόνησις, ἐξ ἧς αἱ
λοιπαὶ πᾶσαι πεφύκασιν ἀρεταί, διδάσκουσα ὡς οὐκ ἔστιν
ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως <οὐδὲ
φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως> ἄνευ τοῦ ἡδέως. συμπεφύκασι
γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέως, καὶ τὸ ζῆν ἡδέως τούτων
ἐστὶν ἀχώριστον.
(133) Ἐπεὶ τίνα νομίζεις εἶναι κρείττονα τοῦ καὶ περὶ θεῶν ὅσια
δοξάζοντος καὶ περὶ θανάτου διὰ παντὸς ἀφόβως ἔχοντος καὶ
τὸ τῆς φύσεως ἐπιλελογισμένου τέλος, καὶ τὸ μὲν τῶν ἀγαθῶν
πέρας ὡς ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν τε καὶ εὐπόριστον διαλαμβάνοντος,
τὸ δὲ τῶν κακῶν ὡς ἢ χρόνους ἢ πόνους ἔχει βραχεῖς;
τὴν δὲ ὑπό τινων δεσπότιν εἰσαγομένην πάντων ἀγγέλλοντος
* * (<λέγει ἐν ἄλλοις γίνεσθαι ἃ μὲν κατ’ ἀνάγκην>, ἃ δὲ
ἀπὸ τύχης, ἃ δὲ παρ’ ἡμᾶς, διὰ τὸ τὴν μὲν ἀνάγκην ἀνυπεύθυνον
εἶναι, τὴν δὲ τύχην ἄστατον ὁρᾶν, τὸ δὲ παρ’ ἡμᾶς ἀδέσποτον,
ᾧ καὶ τὸ μεμπτὸν καὶ τὸ ἐναντίον παρακολουθεῖν πέφυκεν)—
(134) ἐπεὶ κρεῖττον ἦν τῷ περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ τῇ
τῶν φυσικῶν εἱμαρμένῃ δουλεύειν· ὁ μὲν γὰρ ἐλπίδα παραιτή-
σεως ὑπογράφει θεῶν διὰ τιμῆς, ἣ δὲ ἀπαραίτητον ἔχει τὴν
ἀνάγκην — τὴν δὲ τύχην οὔτε θεὸν ὡς οἱ πολλοὶ νομίζουσιν
ὑπολαμβάνων — οὐθὲν γὰρ ἀτάκτως θεῷ πράττεται — οὔτε
ἀβέβαιον αἰτίαν — <οὐκ> οἴεται μὲν γὰρ ἀγαθὸν ἢ κακὸν
ἐκ ταύτης πρὸς τὸ μακαρίως ζῆν ἀνθρώποις δίδοσθαι, ἀρχὰς
(135) μέντοι μεγάλων ἀγαθῶν ἢ κακῶν ὑπὸ ταύτης χορηγεῖσθαι —
κρεῖττον εἶναι νομίζων εὐλογίστως ἀτυχεῖν ἢ ἀλογίστως εὐτυχεῖν
— βέλτιον γὰρ ἐν ταῖς πράξεσι τὸ καλῶς κριθὲν <μὴ
ὀρθωθῆναι ἢ τὸ μὴ καλῶς κριθὲν> ὀρθωθῆναι διὰ ταύτην.
Ταῦτα οὖν καὶ τὰ τούτοις συγγενῆ μελέτα πρὸς σεαυτὸν ἡμέρας
καὶ νυκτὸς πρός <τε> τὸν ὅμοιον σεαυτῷ, καὶ οὐδέποτε οὔθ’ ὕπαρ
οὔτ’ ὄναρ διαταραχθήσῃ, ζήσῃ δὲ ὡς θεὸς ἐν ἀνθρώποις. οὐθὲν
γὰρ ἔοικε θνητῷ ζῴῳ ζῶν ἄνθρωπος ἐν ἀθανάτοις ἀγαθοῖς.
Works of Epicurus
Letter to Herodotus
Letter to Pythocles
Principal Doctrines
For Teachers
For Scholars
|